Ο Αντωνάκης Κκαφάς είναι από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στην ένδοξη ιστορία της Ανόρθωσης. Όταν κανείς μιλά για πάθος, πίστη σε μια ομάδα αλλά και ήθος είναι στοιχεία που συγκέντρωνε ο επί μια γεμάτη εικοσαετία μεσοεπιθετικός της Μεγάλης Κυρίας.
Ο Αντωνάκης που ουσιαστικά αγωνίστηκε με τρεις γενεές παικτών στην ομάδα της Αμμοχώστου, κατέχει και το ρεκόρ συμμέτοχων στην διάρκεια της καριέρας του που ξεκίνησε το 1963 και ολοκληρώθηκε το 1982…
Πριν κλείσει τα 17 του χρόνια κατέκτησε το κύπελλο Κύπρου το 1964 με αντίπαλο το ΑΠΟΕΛ στο 3-0 με σκόρερ Κοκκινή, Άσπρου και Ζάγκυλο, ενώ είχε ακόμη για συμπαίκτες ιερά τέρατα όπως ο Καράς, ο Πάπυρος, ο Σιαηλής, ο Άντης, ο Θωμάς, ο Χατζηγιάννης….
το 1967-68 αναδείχτηκε δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω από τον Παμπουλλή της ΑΕΛ με 28 γκολ.
Το 1971 κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο και μάλιστα στο ΓΣΕ με αντίπαλο την Ομόνοια με 1-0 στην παράταση μετά τον πρώτο τελικό στο ΓΣΠ που έληξε 1-1. Ήταν ο τελευταίος τελικός που διεξάχθηκε στο αξέχαστο ΓΣΕ στην Αμμόχωστο.
Το 1975 , ένα χρόνο μετά την βάρβαρη Τουρκική εισβολή η Ανόρθωσις στέφεται και πάλι κυπελλούχος με τον Αντωνάκη να έχει πλέον άλλη φουρνιά συμπαικτών, ανάμεσα τους ο Φάνος, ο Νικόλας, ο Σολέας, ο Μάντης, ο Φοόβος, ο Τάρταρος, ο Στέφανος…
Κορυφαία όμως στιγμή για τον άσσο της Ανόρθωσης η βράβευση του από την ΕΑΚ στην γιορτή των Αρίστων σαν αθλητής ήθους το 1983.