Στα πλαίσια της λογικής, υπήρχε εξ αρχής φαβορί στην αναμέτρηση ανάμεσα στην ΑΕΛ και στην Ανόρθωση και αν ήθελε και οποιοδήποτε ερώτημα, θα μπορούσε να απαντήσει ακόμη και ένα πεντάχρονο παιδί.

Η «Κυρία» πήγε στο «Άλφαμεγα» ως μία ομάδα που είχε υπέρ τις όλες τις εκτιμήσεις για να πάρει τη νίκη και επιβεβαίωσε όλα τα υπέρ της προγνωστικά, ασχέτως εάν το ντέρμπι με την ΑΕΛ ήταν τέτοιο που στη μεγαλύτερη διάρκειά του προκαλούσε βαριεστημάρα παρά ενδιαφέρον. Στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής λοιπόν, η Ανόρθωση, χάρη σε τέρμα του Ίλιεφ, πήρε μία μεγάλης σημασίας νίκη (1-0), αφού δεν επέτρεψε στον εαυτό της να απομακρυνθεί από την εξάδα.
Οι κυανόλευκοι επέστρεψαν στις νίκες μετά από την ισοπαλία (2-2) κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, ανεβαίνοντας στους 35 βαθμούς. Ως αποτέλεσμα, έπιασαν τον Απόλλωνα στην 6η θέση και μείωσαν στο -2 από τους γαλαζοκίτρινους και την 5η θέση. Στον αντίποδα, η ΑΕΛ έμεινε για ένατο σερί ματς μακριά από τις νίκες και για όγδοο διαδοχικό χωρίς γκολ. Με 21 βαθμούς κινδυνεύει να δει τη διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη να μειώνεται, καθώς εκκρεμεί το σημερινό Παραλίμνι – Νέα Σαλαμίνα. Για την 23η αγωνιστική, η Ανόρθωση υποδέχεται τον Άρη, ενώ η ΑΕΛ φιλοξενεί τον ΑΠΟΕΛ.
Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε πολλά πράγματα από το παιχνίδι. Ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο «κύλησε» με το παιχνίδι να επικεντρώνεται περισσότερο σε προσπάθειες στη μεσαία γραμμή και πέριξ του μεγάλου κύκλου, ενώ οι φάσεις που καταγράφηκαν ήταν ελάχιστες. Τελικές προσπάθειες ήταν απλώς και τίποτε άλλο. Είχε κάποιες στιγμές η ΑΕΛ με Τοκού και τον Μάμα και η Ανόρθωση με τον Λόπες ο οποίος προσπάθησε να απειλήσει (δις) με το κεφάλι που είναι το μεγάλο ατού του Πορτογάλου φορ, αλλά όχι αυτό που λέμε «κραυγαλέες» ευκαιρίες. Αν μπορούμε να πούμε ότι μία ομάδα είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και την κατοχή της μπάλας, αυτή ήταν η ΑΕΛ.
Στην επανάληψη, τόσο ο Μάριος Νικολάου για τους γηπεδούχους, όσο και ο τεχνικός της «Κυρίας» Μάουρο Καμορανέζι, ανακάτεψαν κάπως την τράπουλα, έκαναν τις αλλαγές τους, ενώ ο προπονητής της ΑΕΛ έκανε και εσωτερικές κινήσεις. Ελάχιστες και στην επανάληψη οι τελικές φάσεις οι οποίες δεν αξίζουν καν ιδιαίτερου σχολιασμού, παρά μόνο μία στιγμή για την ΑΕΛ με τον Φραντζή στις αρχές του δευτέρου 45λέπτου.
Με τη συμπλήρωση μίας ώρας στον αγώνα, η Ανόρθωση άρχισε να παίρνει τα πάνω της και υπερείχε έναντι των γαλαζοκίτρινων και με τις αλλαγές που έγιναν ήταν πιο επιθετική. Η ΑΕΛ βλέποντας την αντίπαλό της να προσπαθεί να δημιουργήσει για να φτάσει σε ένα γκολ, ανέβασε τα ποσοστά συγκέντρωσής της στα τελευταία 25 λεπτά και ρίσκαρε κι αυτή επιθετικά.
Μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο, οι οποιεσδήποτε ενέργειες ένθεν κι ένθεν, ήταν «άκαρπες», ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι οι κορυφαίες στιγμές του ματς καταγράφηκαν στο 80’ και στο 81’, όταν ο Μπράγκα «απογειώθηκε» έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον στην ΑΕΛ: Να σώζει την ομάδα του σε κορυφαίες αντίπαλες στιγμές. Μία σε απευθείας φάουλ του Κονσεϊσάο και μια σε μακρινό βολέ του Λόπες.
Εν τέλει, η επιμονή της Ανόρθωσης εξαργυρώθηκε στο 83’ όταν ο Ίλιεφ με δυνατή κεφαλιά μετά από μπαλιά του Παρούτη, νίκησε τον Βραζιλιάνο κίπερ της ΑΕΛ.