Θέλαμε κάρτα οπαδού. Είπαμε οι πλείστοι καλοδεχούμενη αν τηρηθούν όσες υποσχέσεις την συνόδευαν. Πριν αλέκτωρ λαλήσει γίναμε μάρτυρες των πρώτων ρεζιλικιών.
Γήπεδα πού δεν έχουν επαρκή κάλυψη κλειστού κυκλώματος με αποτέλεσμα σέ σοβαρά επεισόδια νά μην συλλαμβάνεται κανείς. Σέ κλειστούς χώρους δεν υπάρχει κλειστό κύκλωμα καί είδαμε καί πρόσφατα τί σημαίνει αυτό. Έχει καταντήσει γελοίο έως καί προκλητικό νά εξακολουθούν νά θεωρούν οι έχοντες την εξουσία γενικά, ότι ή κάρτα δούλεψε καί βοήθησε στό νά μειωθεί ή βία. Ουδέν αναληθεστερο. Φτάσαμε στο σημείο όποιος ήθελε, μέ ψεύτικα στοιχεία καί χωρίς κάρτα οπαδού νά βγάζει εισιτήριο για το Απόλλων Ανόρθωσις στο μπάσκετ καί όχι μόνο. Δεν πλήρωσε κανείς γι αυτό το σκάνδαλο. Και το χειρότερο; Στον περιβόητο νόμο περί βίας στα γήπεδα, εμπεριέχεται ή χρήση αυτόφωρου. Ουδέποτε ενεργοποιήθηκε και μετά μιλούμε γιά τρόπους καταστολής τής βίας. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι είτε δέν θέλουμε είτε δέν μπορούμε νά ελέγξουμε τόν χουλιγκανισμό. Υπάρχουν ευθύνες πού γιά κάποιους ήδη θά έπρεπε νά αδειάζαν την καρέκλα. Τί περιμένουν; Να θρηνήσουμε επί ερειπίων και μετά να το παίξουν και ευαίσθητοι;