Στον Super Sport FM και στην εκπομπή «Δώσε Πάσα» με τον Στέλιος Παπαμωυσέως στο ένθετο «ρετρό» μίλησε ο θρύλος του ΠΑΟΚ Γιώργος Κούδας.
Για πότε ξεκίνησε τη καρίερα του: «Eίμαι απο το 1958 στα θεμέλια της ομάδας. Σε ηλικία 17 χρονών το 1963 έπαιξα κόντρα στον Εθνικό Πειραιώς. Απο 12 χρονών είμαι ΠΑΟΚ είναι η δεύτερη μου οικογένεια. Αγωνίστηκα 2-3 φιλικά με τον Ολυμπιακό λίγο πριν τη χούντα. Προπονιόμουν μόνο με το λιμενικό που υπηρετούσα. Το 1968 επέστρεψα στο ΠΑΟΚ. Ήμασταν στη Βαγάδατη με την Εθνική όπλων πήραμε το κύπελλο. Γυρίζοντας πίσω πήγα στο ΠΑΟΚ. Ο πατέρας μου δεν ήθελε με τίποτα να παίξω στον ΠΑΟΚ. Έκανα 6 χρόνια να μιλήσω με το πατέρα μου. Έπαιρνα τη μητέρα μου κρυφά τηλέφωνο. Το 1968-1970 χτίζεται μια πολυ μεγάλη ομάδα, την έχτισε ο Χόρβατς με έκανε δεκάρι. Μέσα σε δύο χρόνια έφυγε ο Χόρβατς και ήρθε ο Σάνον. Το 1971 ήρθε το πρώτο τρόπαιο είχαμε φοβερή ομάδα και εμείς και ο ΠΑΟ. Ιστορικά θεωρούνται τα γκολ γιατί ήταν ο πρώτος τίτλος. Αν δεν έχεις συνεργάτες το γκολ κάποιος θα το βάλει, είχα αξιόλογους συμπαίκτες. Με βοηθούσαν οι άλλοι για να κάνω εγώ τα υπόλοιπα. Παίζαμε σύγχρονο ποδόσφαιρο. Μιμούμασταν τον Άγιαξ. Παίζαμε ένα ποδόσφαιρο που πλησίαζε εκείνα τα στάνταρ.»
Για την ήττα από την Παναχαϊκή και όσα ακούστηκαν: «Eίχαμε μια ατυχία. Είχε καλή ομάδα κάνα 3 σούτ και βρήκαν δίχτυα. Φώναξα σπιτι μου τον Στέφα και του είπα ή θα πέσουμε και οι 2 από το μπαλκόνι ή θα βάλω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο. Ορκίστηκε στην κόρη του. Πάντοτε υπάρχουν συνωμοσίες.»
Για ποιά ομάδα του ΠΑΟΚ θεωρεί καλύτερη αυτήν του 1972-1973 ή 1975-1976; «Παντοτε ήμασταν δικεδικητές όλα τα χρόνια διεκδικούσαμε πρωτάθλημα και κύπελλο.»
Για τις αδικίες που γίνονταν: «Έπαιξα 10 τελικούς. Δεν υπάρχει ένα γήπεδο ουδέτερο για να γίνει δίκαιο το παιχνίδι.»
Για το πρώτο πρωτάθλημα με το ΠΑΟΚ: «Σίγουρα όσα τρόπαια και να κατακτήσεις το πιο σημαντικό είναι το πρωτάθλημα.»
Για τις 504 συμμετοχές του: «Oι συμμετοχές φτάνουν λίγο κάτω από τις 700 αν υπολογίσουμε και το κύπελλο.»
Για την Εθνική: «Το Ελληνικό ποδόσφαιρο αδικήθηκε απο δικά του λάθη του 1970 έπρεπε να προκριθούμε δε καταφέραμε να πάμε το 1970 σε ένα παγκόσμιο κύπελλο έκανε λάθη ο προπονητής που δεν έβαλε μέσα τον Δομάζο.»
Για τη συμμετοχή σε Euro: «Παίξαμε σε Ρώμη, Νάπολι, Τορίνο ήμουν στην αποστολή έπαιξα μόνο κόντρα στη Γερμανία στο τέλος.»
Για τον κορυφαίο αντίπαλο που αντιμετώπισε: «O κορυφαίος ήταν ο Τάκης Λουκανίδης. Ήταν ο πληρέστερος.»
Για το αξέχαστο του ματς: «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα, όταν έχω παίξει με Μπαρτσελόνα όταν έχω παίξει με Μπάγερν. Όταν πατάς σε τέτοια γήπεδα είναι άλλο πράγμα. Έπαιξα στο Σαν Σίρο, έπαιξα στο Μαρακανά.»
Για την προτομή: «To έκαναν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ και ήταν μεγάλη τιμή.»
Για το παρατσούκλί “Μέγας Αλέξανδρος”: «Όπως έφερε το πολιτισμό στις ινδίες ο Μέγας Αλέξανδρος έτσι θεωρηθήκαμε και εμείς οτι φέραμε το σύγχρονο ποδόσφαιρο στο Βορρά»
Γιατί δεν ασχολήθηκε με τη προπονητική: «Έγινα δάσκαλος, ασχολούμουν με την Ακαδημία μάθαινα τα παιδία. Έχτιζα χαρακτήρες. Ο δικός μου χαρακτήρας δεν έκανε για προπονητή.»
Για οτι ότι τυγχάνει καθολικής αποδοχής: «Aυτή τη στιγμή έχω μια μεγάλη αποταμίευση που δεν είναι άλλη από την αγάπη του κόσμου.»